Ελλαδα μου, το δίκιο σου Θεός το υποστηρίζει.

Ελλαδα μου,
το δίκιο σου,
Θεός το υποστηρίζει

Έρχονται χρόνια δύσκολα

Στίχοι: Μάκης Ερημίτης
Μουσική: Μάκης Ερημίτης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης

Έρχονται χρόνια δύσκολα
γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα
μ' ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες.

Έρχονται χρόνια δύσκολα
τα πάντα άνω-κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος
κι εμείς πληγές γεμάτο.

Φονιάδες μονοπώλια
παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε
και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν.

Ποδοπατούν αλύπητα
τ' ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε
κι όνειρα πια δεν χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.

Στέλιος Καζαντζίδης

Από: http://www.cna.gr/faces/item/1344

Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας πραγματικός, ανόθευτος λαϊκός ερμηνευτής. Τραγουδήθηκε όσο λίγοι και εξέφρασε μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες βρήκαν νόημα στους στίχους και τη μουσική του, χωρίς το κοινό του να σταματά σε αυτούς.
Το κοινό του ήταν ολόκληρη η Ελλάδα. Ο Στέλιος Καζαντζίδης έφυγε σαν σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου του 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο.
Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία. Πρώτη του δασκάλα στη μουσική η γιαγιά του από την οποία, όπως ο ίδιος υποστήριζε πήρε την τεχνική και στην οποία απέδιδε το «κλάμα» που αβίαστα έβγαινε στη φωνή του. Αργότερα τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος, Στέλιος Χρυσίνης. Η πρώτη του δουλειά ήταν σ' ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Εκεί πήρε και την πρώτη του κιθάρα. Δώρο από το αφεντικό του που εκτίμησε τη φωνή του. Αρχικά ήταν αυτοδίδακτος αφού προσπαθούσε μόνος του να μάθει μουσική στην κιθάρα του. Τον ανακάλυψε ένας περαστικός στο σαλόνι του και έτσι έπιασε την πρώτη του δουλειά σα μουσικός σε μια ταβέρνα. Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα «Για μπάνιο πας». Ο δίσκος δεν πούλησε.
Ο Χρυσίνης όμως είδε μέσα στο Στέλιο Καζαντζίδη. Του πρότεινε να αφήσει τα ρεμπέτικα και ανα ασχοληθεί με το λαϊκό τραγούδι. Η επιτυχία δεν άργησε. Ήρθε με το δεύτερο τραγούδι, «Οι βαλίτσες» του Γιάννη Παπαϊωάννου, το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία.Στη συνέχεια τραγούδησε Τσιτσάνη, Μητσάκη και Ζαμπέτα προσαρμόζοντας πάντα ο ίδιος τα τραγούδια στη φωνή του. Από κει και πέρα ξεκίνησε μια επιτυχής πορεία, με εμφανίσεις σε γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής.
Ακολουθούν η γνωριμία, αρραβώνας και συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το «Απόψε φίλα με» του Μανώλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ. Μετά από αυτό χώρισαν. Το 1958 τραγουδά τη «Μαντουμπάλα», που ξεπερνά σε πωλήσεις, το 1958, το «Γαρίφαλο στο αυτί». Ενενήντα έξι χιλιάδες δίσκοι πωλήθηκαν μέσα σε ένα χρόνο. Για δέκα ολόκληρα χρόνια η «Μαντουμπάλα» μένει στο νούμερο ένα, ώσπου κάνει την εμφάνισή της, η «Ζιγκουάλα».Μετά το χωρισμό του με τη Γκρέυ μένει μόνος για κάποιο καιρό ώσπου στη Θεσσαλονίκη γνωρίζει τη Μαρινέλλα. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα.Παντρεύονται το Μάιο του 1966 για να χωρίσουν και να μείνουν φίλοι λίγα χρόνια αργότερα.
Έπειτα από χρόνια γνώρισε και παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, το «θησαυρό» του. To 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του ο Στέλιος Καζαντζίδης αποφασίζει να εγκαταλείψει τα νυχτερινά κέντρα. Μάλιστα δεν κυκλοφορεί δίσκο για διάστημα 12 χρόνων. Επιστρέφει στη δισκογραφία το 1987. Από τότε τραγουδά μόνο στο στούντιο. Η επιτυχία όμως συνεχίζει ακάθεκτη. Συνεργάζεται με τους Τάκη Σούκο, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μάκη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Τα τραγούδια του, όπως το «Υπάρχω», αφήνουν εποχή. Το κύκνειο άσμα του ήταν ο δίσκος «Έρχονται χρόνια δύσκολα».

Είναι καλύτερο να πεθάνετε πολεμώντας για την ελευθερία σας παρά να πεθάνετε σκλαβωμένοι

Μας έφτασε ένα συνταρακτικό μήνυμα το οποίο αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε.

Μας έφτασε ένα συνταρακτικό μήνυμα το οποίο αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε. Δεν έχουμε φανερώσει προς ώρας το όνομα του προσώπου που μας το έστειλε για λόγους ασφαλείας.

Σήμερα πήγα σε ένα ραντεβού και το άτομο που περίμενα με έστησε. Καθώς το περίμενα παρατηρούσα το κόσμο γύρω μου και σκεφτόμουν πόσο.....
προσηλωμένοι είναι κάποιοι στις καθημερινές τους δραστηριότητες και δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους. Κάποια στιγμή σε έναν κάδο σκουπιδιών είδα μια γριά γυναίκα
που την ακολουθούσαν 4-5 γάτες και ένας σκύλος.

Η γιαγιά έψαχνε μέσα στον κάδο για φαγητό. Όσο την κοίταζα από δίπλα της περνάγανε άνθρωποι που μιλάγανε στο κινητό, που γυρνάγανε από τα ψώνια, που απλά περπατάγανε. Κανένας δεν έδινε σημασία στην γριά γυναίκα.

Κάποια στιγμή βγάζει από τον κάδο κάτι πεταμένα σαλάμια και τα δίνει στις γάτες και στον σκύλο και λέω μέσα μου «παρόλο την πεινά που έχει δίνει και στα ζώα. Μπράβο της». Πάνω μου κράταγα 3 ευρώ και κάτι λεπτά. Από την αρχή έλεγα να πάω να της τα δώσω να πάρει έστω λίγο ψωμί αλλά δίσταζα. Δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο. Ίσως ντρεπόμουνα η δεν είχα το θάρρος. Δεν ξέρω. Το συναίσθημα του τύπου δεν ξέρω τι να κάνω είναι συχνό στις μέρες μας σε πολλά θέματα.

Έτσι έκατσα και τα ζύγισα και είπα αν δεν το κάνω τι θα έχω καταφέρει;

Αν δεν το κάνω δεν θα μάθω την απάντηση είπα μέσα μου, αν από την άλλη το κάνω τι θα έχω καταφέρει;

Θα έχω κάνει μια καλή πράξη και θα είναι ένα συν για την ψυχική μου υγεία, θα έχω βοηθήσει έστω και λίγο κάποιον συνάνθρωπο και θα έχω κάνει αυτό που καταβάθος ήθελα να κάνω. Άρα η ζυγαριά γέρνει και μάλιστα πολυ. Την πλησίασα και της είπα  

«ΓΙΑΓΙΑ ΕΧΩ ΠΑΝΩ ΜΟΥ 3 ΕΥΡΩ. ΠΑΡΤΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΛΙΓΟ ΨΩΜΙ ΝΑ ΦΑΣ».

Η απάντηση πραγματικά με εντυπωσιασε. Μου λέει «Παιδί μου είσαι πολύ ευγενικός αλλά κοιτά να δεις. Εγώ έχω μια μικρή σύνταξη και μπορώ κούτσα κούτσα να ζησω. Αυτό το κάνω γιατί κανένας δεν φροντίζει για αυτά τα ζώα».

Έτσι άνοιξα μια κουβέντα μαζί της γιατί συνειδητοποίησα πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν μέγιστη αξία μπροστά σε αυτούς που μιλάμε με το σεις και το σας. Για να μην μακρηγορώ θα σας πω μόνο αυτό:

Αυτή η γυναίκα ήταν νοσοκόμα το πόλεμο όταν ήταν νέα και μου έλεγε ιστορίες που τα βιβλία δεν τις λένε. Μου μίλαγε για τους Έλληνες και τον ηρωισμό τους και ένιωθα σαν να μίλαγα με τον Μέγα Αλέξανδρο. Μου έλεγε για καράβια με σιτάρι που στέλνανε στην Ελλάδα και οι γερμανοί τα βυθίζανε, μου έλεγε για παλικάρια που γνώρισε και για τον ξεπεσμό που έχουμε φτάσει.

Στο τέλος καθώς έπρεπε να σταματήσω την κουβέντα για τον λόγο του ότι η γιαγιά είχε βουτηχτεί στα δάκρυα ακούω το καλύτερο:

«Παιδί μου», μου λέει «πρέπει να μαζευτείτε και να κάνετε επανάσταση εσείς οι νεοι. Γιατι οι μικρότεροι δεν θα ξέρουν την ιστορία μας. Είναι καλύτερο να πεθάνετε πολεμώντας για την ελευθερία σας παρά να πεθάνετε σκλαβωμένοι».

Αυτή η κουβέντα με την γριά γυναίκα δίπλα σε έναν κάδο σκουπιδιών ήταν για μένα ένα μάθημα ζωής.
http://anti-ntp.blogspot.com/2011/06/100-300-voria.html

Η περιπέτεια ενός Έλληνα...

Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι ένας από τους, περίπου ένα εκατομμύριο, συμπατριώτες μας που άρχισε τη μέρα του νωρίς βάζοντας το ξυπνητήρι του (MADE IN JAPAN) για τις 6 το πρωί ...

Έφτιαξε τον καφέ του σε ένα "μπρίκι" (MADE IN TURKEY)

Ξυρίστηκε με την ηλεκτρική του μηχανή (MADE IN GERMANY)
 

Έβαλε το πουκάμισό του (MADE IN SRI LANKA),
 

Τα jeans με φίρμα (MADE IN SINGAPORE)
 

Παπούτσια (MADE IN ITALY)
 

Έφτιαξε τα αυγά του στην καινούργια ηλεκτρική συσκευή (MADE IN INDIA)
 

Έριξε μία ματιά στο "laptop" κομπιούτερ του (MADE IN MEXICO)
 

Ήλεγξε τα emails του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του (MADE IN TAIWAN).

Μετά κλείδωσε την πόρτα (MADE IN USA),
 

μπήκε στο αυτοκίνητό του (MADE IN FRANCE)
 

το γέμισε με βενζίνη (από SAUDI ARABIA)
 

και συνέχισε το ψάξιμο για μια καλή δουλειά στην πατρίδα του την ΕΛΛΑΔΑ.

Στο τέλος μίας ακόμα άκαρπης και αποκαρδιωτικής προσπάθειας για εύρεση εργασίας και αφού εκτύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα συστατικών επιστολών σε εκτυπωτή (made in MALAYSIA),
 

ο Γιάννης αποφάσισε να ξεκουραστεί λίγο.
 

Έβαλε τις παντούφλες του (MADE IN BRAZIL),
 

κέρασε τον εαυτό του ένα ποτήρι κρασί (MADE IN FRANCE)
 

και άνοιξε την τηλεόραση (MADE IN INDONESIA).

Μετά σκεφτόταν ανήσυχος γιατί δεν μπορούσε να βρει μία καλή δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ...

H Ελληνική εταιρεία SBOING, μέλος του mi-Cluster, επιλέχτηκε σαν φιναλίστ για το Ευρωπαϊκό Βραβείο "GNSS Living Lab Prize 2012"

H Ελληνική εταιρεία SBOING, μέλος του mi-Cluster, επιλέχτηκε σαν φιναλίστ για το Ευρωπαϊκό Βραβείο "GNSS Living Lab Prize 2012", του 9ου Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού Δορυφορικής Πλοήγησης του 2012.

Υποστηρίξτε την προσπάθεια της SBOING. Και με τη δική σου ψήφο θα μπορέσουμε να βγούμε 1οι ! Πες το και στους φίλους σου και σε συγγενείς σου.

------------------------
H Ελληνική εταιρεία SBOING επιλέχτηκε σαν φιναλίστ για το Ευρωπαϊκό Βραβείο "GNSS Living Lab Prize 2012", του 9ου Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού Δορυφορικής Πλοήγησης του 2012.
Σας παρακαλούμε να ενισχύσετε και να υποστηρίξετε την προσπάθειά μας, ψηφίζοντας για το βραβείο κοινού "2012 ESNC Audience Award".
Η διαδικασία είναι απλή :
1) Πηγαίνετε στο link http://www.galileo-masters.eu/index.php?kat=audience-award.html&anzeige=audience-award.html
2) Κάνετε Register και Confirm στο e-mail που θα λάβετε
3) Κάντε Login με τα στοιχεία που δώσατε
4) Κάντε search για τη SBOING (γράφοντάς την ως λέξη "κλειδί")
5) Πατήστε πάνω στο εικονίδιο του SBOING
6) Πατήστε το πλήκτρο VOTE

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την υποστήριξή σας.

SBOING has been chosen as a finalist for the GNSS Living Lab Prize 2012, of the 9th European Satellite Navigation Competition 2012.
Now, please ***VOTE for SBOING***, for the 2012 ESNC Audience Award !!!
The procedure is simple :
1) Go to link http://www.galileo-masters.eu/index.php?kat=audience-award.html&anzeige=audience-award.html
2) Register and confirm by replying to the received e-mail
3) Login with your UserId and Password
4) Search for SBOING (as keyword)
5) Click on SBOING
6) VOTE!

Thank you for your support

Μινωικός υπολογιστής 3500 ετών!

Ο ερευνητής δρ Μηνάς Τσικριτσής ανέσυρε από τα αρχεία του Μουσείου Ηρακλείου ένα εύρημα που αλλάζει τη γνώση μας για τον μινωικό πολιτισμό: το πρώτο ηλιακό ρολόι και αναλογικό υπολογιστή γεωγραφικού πλάτους και εκλείψεων, που προηγείται του μηχανισμού των Αντικυθήρων κατά 1.400 χρόνια. Είναι διαστάσεων πυξίδας, αλλά έχει και «γιγάντιο αδελφό»: το πασίγνωστο Στόουνχεντζ!

Αστρονομικό «γκάτζετ» του Μινωικού πολιτισμού εντόπισε έλληνας ερευνητής σε ξεχασμένα πλακίδια του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου, 2012

Ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτσής, κρατώντας στα χέρια του ένα ομοίωμα του «Υπολογιστή του Παλαιοκάστρου»

Στα τέλη Φεβρουαρίου μια παρουσίαση βιβλίου έλαβε χώρα στην κατάμεστη αίθουσα «Ανδρόγεω» του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης. Αναλύοντας εκεί το περιεχόμενο του βιβλίου του, «Αστρονομία Κρητομυκηναϊκού Πολιτισμού», ο ερευνητής αιγαιακών γραφών δρ Μηνάς Τσικριτσής προέβη σε πρωτότυπες παγκοσμίως αποκαλύψεις, που αφορούν την τεχνολογία και την επιστημονική γνώση των Μινωιτών. Αποκαλύψεις οι οποίες προέκυψαν από την ερμηνεία παραστάσεων που απεικονίζονται σε δύο πλακίδια, από το Παλαίκαστρο Σητείας.

Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ρωτήσαμε τον ερευνητή:

- Κύριε Τσικριτσή, πώς φθάσατε στη μελέτη αυτών των ευρημάτων;

«Τα τελευταία δύο χρόνια, ασχολούμενος με μινωικά ευρήματα που έχουν σχέση με την αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού, έχω έλθει σε επαφή με πολλά ευρήματα αστρονομικού ενδιαφέροντος, τα οποία περιγράφω στο πρόσφατο βιβλίο μου. Τις εικόνες της μήτρας από το Παλαίκαστρο τις βρήκα δημοσιευμένες στην “Αρχαιολογική Εφημερίδα” του 1900, αλλά και ως σκίτσα στο βιβλίο του ανασκαφέα της Κνωσού, Εβανς, “The palace of Minos, etc.”. Ο Εβανς αναφέρει ότι οι εικόνες _ που βρέθηκαν χαραγμένες σε πλακίδια αργιλικού σχιστόλιθου του 15ου αι. π.Χ. _ εμφανίζουν σύμβολα της Σελήνης και του Ηλίου. Επειδή οι εικόνες δεν ήταν ευκρινείς, ζήτησα από το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου την άδεια να μελετήσω το εύρημα. Ο διευθυντής κ. Γ. Ρεθεμνιωτάκης και η αρχαιολόγος Κ. Αθανασάκη με έφεραν σε επαφή με εικόνες υψηλής ανάλυσης. Με βάση αυτές και τη συσχέτιση με άλλα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και ιστορικά και αστρονομικά στοιχεία που αφορούν μονάδες μέτρησης χρόνου και πρόβλεψη εκλείψεων Σελήνης και Ηλίου, κατέληξα σε μία ερμηνεία για τη χρήση της μοναδικής αυτής μήτρας».

- Η οποία ερμηνεία, συνοπτικά, είναι;

«Οτι μέσω της μήτρας αυτής περιγράφεται αναλογικός υπολογιστής που μετρά χρόνο, προσδιορίζει γεωγραφικό πλάτος και προβλέπει σεληνιακές εκλείψεις!».

- Ενα τέτοιο επίτευγμα, στην εποχή των Αργοναυτών, ακούγεται αδιανόητο. Πώς οδηγηθήκατε σε μια τέτοια ερμηνεία;

«Αρχικά μελέτησα και κατανόησα το πώς λειτουργεί ο δίσκος που αποτυπώνεται αριστερά στη μήτρα και έπειτα μελέτησα τον ακτινωτό δίσκο που βρίσκεται στη δεξιά πλευρά της. Στο κέντρο του δίσκου εμφανίζεται ένας σταυρός _ ο οποίος παγκοσμίως θεωρείται σύμβολο απεικόνισης του Ηλίου. Μεγεθύνοντας το εύρημα, απαρίθμησα 18 στιγμές γύρω από το σύμβολο του σταυρού και, κάτω από τον κύκλο, διέκρινα το σύμβολο της Σελήνης (με μορφή μηνίσκου) και 28 αριθμημένες στιγμές στον εξωτερικό κύκλο. Αν οι 18 στιγμές γύρω από το σύμβολο του Ηλίου αντιπροσωπεύουν 18 χρόνια, τότε σωστά ο δημιουργός αυτής της εικόνας τοποθέτησε 28 στιγμές γύρω από το σύμβολο της Σελήνης, καθώς το πλήθος των σεληνιακών εκλείψεων ανά 18 χρόνια και 11 ημέρες είναι 28. Το φαινόμενο της επανάληψης των σεληνιακών εκλείψεων κάθε 18 χρόνια και 11 ημέρες ήταν γνωστό στους Χαλδαίους και το αποκαλούσαν “Σάρο”».

- Ομως... τα αρχαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα αναφοράς του Σάρου από τους Χαλδαίους εντοπίζονται στο 750 π.Χ. Μια τέτοια γνώση της περιοδικότητας των εκλείψεων προϋποθέτει είτε ότι οι Μινωίτες είχαν προπορευθεί αστρονομικά ή ότι η γνώση αυτή προϋπήρχε στους Βαβυλώνιους ή τους Σουμέριους και την είχαν δανειστεί από εκεί. Επιπλέον, υπάρχει ένα deja vu: την ίδια πρόβλεψη βάσει του Σάρου την είδαμε και στον μηχανισμό των Αντικυθήρων!

«Είμαι πλέον βέβαιος ότι οι Μινωίτες ήταν από τους πρώτους _ αν όχι οι πρώτοι _ που ανακάλυψαν την έννοια του Σάρου. Οσο για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, ορθά επισημαίνετε τον παραλληλισμό. Θεωρώ ότι το “νέο” αυτό εύρημα δεν μειώνει την αξία του ευρήματος των Αντικυθήρων, αλλά μετατοπίζει τον χρόνο δημιουργίας 14 αιώνες πίσω. Ξαναγράφουμε έτσι το κεφάλαιο εισαγωγής στην ιστορία των επιστημών, με αρχή τον “υπολογιστή του Παλαίκαστρου”, του 1500 π.Χ.».

- Για να προβλέψουν τις σεληνιακές εκλείψεις, οι κατασκευαστές του μηχανισμού των Αντικυθήρων χρησιμοποιούσαν έναν, απίστευτο για την εποχή τους, συνδυασμό γραναζιών. Σε αυτή τη μήτρα βλέπουμε να απεικονίζεται απλά ένα εγχάραγμα με κουκκίδες. Πώς καταφέρνει να επιτελεί τον υπολογισμό;

«Είναι όντως ένα θαύμα κομψής λύσης στη μέγιστη απλότητα κατασκευής. Δείτε: Ο εσωτερικός κύκλος χωρίζεται σε δύο ημικύκλια, που το καθένα έχει 29 και 30 χαράξεις. Αυτά τα ημικύκλια αναπαριστούν δύο σεληνιακούς μήνες, 29 και 30 ημερών, που αρχίζουν και τελειώνουν με πανσέληνο. Αν, κάθε ημέρα, μετακινούμε δεξιόστροφα μία βελόνα στον εσωτερικό κύκλο και κάθε 15 ημέρες μετακινούμε μια άλλη βελόνα αριστερόστροφα στην περιφέρεια με τα ακτινωτά τριγωνικά δόντια, παίρνουμε την πορεία της Σελήνης ως προς την πορεία του Ηλίου».

- Και γιατί αντιστοιχίζεται αυτή η διττή πορεία με τις σεληνιακές εκλείψεις;

«Αναλογισθείτε ότι έκλειψη σημαίνει στην πράξη “εξαφάνιση στη σκιά”. Αν το επίπεδο της τροχιάς της Σελήνης και της Γης συνέπιπταν, τότε θα είχαμε κάθε μήνα μια έκλειψη Ηλίου και μια έκλειψη Σελήνης. Αυτό όμως δεν συμβαίνει, διότι οι τροχιές Σελήνης και Γης βρίσκονται σε επίπεδα που έχουν μεταξύ τους μια κλίση 5 μοιρών. Τα σημεία όπου το επίπεδο της τροχιάς της Σελήνης τέμνει το επίπεδο της γήινης τροχιάς λέγονται “σεληνιακοί δεσμοί”. Οταν η Σελήνη βρίσκεται στη θέση της πανσελήνου και ο Ηλιος κοντά στη θέση ενός από τους δύο σεληνιακούς δεσμούς, τότε έχουμε έκλειψη Σελήνης. Αυτά τα δύο σημεία (οι δεσμοί) ολοκληρώνουν μια πλήρη περιφορά κάθε 18 χρόνια. Ετσι, κάθε 12 μήνες, οι κόμβοι μετακινούνται τρεις θέσεις κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού, πάντα σε διαμετρικά αντίθετες θέσεις. Ο κύκλος της περιφέρειας με τις 58 οπές στον “υπολογιστή του Παλαικάστρου” αντιπροσωπεύει την περιστροφή των δεσμών. Μετά το πέρας αυτής της περιόδου των 18,5 ετών επαναλαμβανόταν ο ίδιος κύκλος των σεληνιακών εκλείψεων. Τα στοιχεία πείθουν ότι οι κατασκευαστές της μήτρας είχαν ανακαλύψει αυτόν τον κύκλο κίνησης των δεσμών».

- Επαληθεύσατε στην πράξη ότι ο «υπολογιστής» αυτός βρίσκει σωστά τις εκλείψεις;

«Βεβαιότατα! Υπολόγισα την πρόσφατη ολική σεληνιακή έκλειψη, που έγινε στις 21 Δεκεμβρίου 2010, και έπειτα βρήκα ότι με την ίδια λογική λειτουργίας μπορούσα να προβλέψω τις εκλείψεις που θα συμβούν το 2011, όπως και άλλες που θα συμβούν τα έτη 2015, 2017 και 2018».

- Συναρπαστικό... Αλλά μιλήσατε και για υπολογισμό ωρών και γεωγραφικού πλάτους. Αυτοί οι υπολογισμοί πώς γίνονται;

«Δείτε: Αν προσανατολίσουμε τον κεντρικό σταυρό σε κατεύθυνση Βορρά - Νότου και τοποθετήσουμε στο κεντρικό βαθούλωμα μια βελόνα κατακόρυφα, τότε η σκιά της βελόνας δείχνει το σημείο του ακτινωτού δίσκου που αντιστοιχεί στην ώρα της παρατήρησης. Φαίνεται λοιπόν ότι ο μηχανισμός αυτός μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ημερήσιο “ηλιακό ρολόι χειρός”, με ώρα που αντιστοιχεί σε περίπου 58 λεπτά _ δηλαδή, πολύ κοντά στην ώρα που χρησιμοποιείται σήμερα. Θεωρώντας ότι κάθε τριγωνικός δείκτης του ακτινωτού τμήματος αντιστοιχεί σε περίπου μισή ώρα, οι πέντε κουκκίδες του κάθε δείκτη τον χωρίζουν σε 5 μικρότερες μονάδες χρόνου, διάρκειας περίπου 6 σημερινών λεπτών».

- Εφόσον αυτά επαρκούν για τον υπολογισμό της ώρας, τα υπόλοιπα σύμβολα της μήτρας τι σημαίνουν;

«Σωστά το παρατηρήσατε: στη μήτρα, πάνω από τον δίσκο, υπάρχουν τρία εργαλεία για τον προσδιορισμό του γεωγραφικού πλάτους. Αν ο χρήστης του δίσκου χρησιμοποιούσε ως όργανα τις δύο βελόνες και την ημικυκλική λαβίδα που υπάρχει στο αποτύπωμα της πίσω πλευράς της μήτρας, και σημείωνε ανά εβδομάδα την άκρη της σκιάς όταν μεσουρανεί ο Ηλιος, τότε μπορούσε _ με τη γωνία ω που σχηματίζουν οι βελόνες _ να καταγράφει το γεωγραφικό πλάτος του τόπου όπου βρίσκεται. Σε μελλοντική μετατόπισή του, δεν είχε παρά να μετρήσει τη σκιά της βελόνας στην αντίστοιχη εβδομάδα για να προσδιορίσει πόσο βόρεια κατευθύνθηκε, ώστε να μπορεί να επιστρέψει!».

- Κύριε Τσικριτσή, η ερμηνεία αυτή που δίνετε στη μήτρα πιστεύετε ότι είναι και η μοναδική;

«Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι η λογική της ερμηνείας μου στέφθηκε με επιτυχείς μετρήσεις τόσο των εκλείψεων όσο και της ώρας και του γεωγραφικού πλάτους. Ωστόσο το θέμα παραμένει ανοιχτό, διότι μπορεί κάποιος άλλος να προτείνει μια άλλη χρήση. Το σίγουρο πάντως είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά στον πρώτο αναλογικό υπολογιστή της ανθρωπότητας _ και αυτός έχει μινωική προέλευση».

- Είναι ασύλληπτο το πόσα πρέπει να γνώριζαν για να φθάσουν σε μια τέτοια πολυπυξίδα! Συνειδητοποιείτε βέβαια, κύριε Τσικριτσή, ότι αυτή η ερμηνεία σας ανατρέπει πολλά από όσα πιστεύονται ως σήμερα για τον μινωικό πολιτισμό;..

«Θεωρώ ότι πρέπει να απεμπλακούμε από τις αγκυλώσεις που έχουν δημιουργήσει οι έως τώρα παραδοχές ότι αυτός ο πολιτισμός οικοδομήθηκε αντλώντας στοιχεία και γνώσεις του βαβυλωνιακού και του αιγυπτιακού. Η κατανόησή του οφείλει να γίνεται με μια διαθεματική προσέγγιση στα λιγοστά καμένα ευρήματά του. Χαρακτηριστικά, θα αναφερθώ σε δύο γνωστές φωτογραφίες που εμφανίζουν μινωικά καράβια. Το πρώτο καράβι απεικονίζεται σε ένα κυκλαδικό “τηγανόσχημο” σκεύος του 2300 π.Χ., με 14 ζεύγη κουπιών, πράγμα που μας παραπέμπει σε σκάφος μήκους 32 μέτρων. Σε μια άλλη παράσταση, από την τοιχογραφία της Σαντορίνης του 1640 π.Χ., διακρίνουμε ένα μεγάλο καράβι, με 26 ζεύγη κουπιών, που κατά τον συγγραφέα Cavin Menzies αντιστοιχεί σε σκάφος 54 μέτρων. Η ναυτική αυτή εξέλιξη ακούγεται λογική για χρονική περίοδο 700 χρόνων. Δεν είναι όμως λογικό ένας πολιτισμός που είχε αναπτύξει το θαλάσσιο εμπόριο από το 2800 π.Χ. έως το 1200 π.Χ. να μην είχε αναπτύξει αντίστοιχη επιστήμη και για τις ανάγκες του. Θα έπρεπε, εκτός των άλλων, να είχε αναπτύξει τα μαθηματικά και την αστρονομία. Πράγμα που αποδεικνύουν αυτά τα ευρήματα!».

- Υπάρχει κάτι, κατά την όλη μελέτη σας, που σας εξέπληξε προς άλλη κατεύθυνση;

«Οντως, προέκυψε κάτι το συγκλονιστικό: Οτι υπάρχει μεγάλη σύμπτωση της μήτρας με τον μεγαλιθικό σχηματισμό του Στόουνχεντζ! Την ιδέα μού την έβαλε ο γιος μου Δημήτρης, που σπουδάζει στην Αγγλία, ο οποίος παρατήρησε ότι η μήτρα έχει τον ίδιο αριθμό οπών (29 + 30 στον εσωτερικό κύκλο και 57 στον εξωτερικό) με αυτές του Στόουνχεντζ. Εκεί, υπάρχει ο λεγόμενος “Κύκλος Ζ” από 29 οπές και γύρω από αυτόν ο “Κύκλος Υ” με 30 οπές. O εξωτερικός τελικός κύκλος, που περιβάλλει όλο το Στόουνχεντζ, αποτελείται από 57 οπές και ονομάζεται Κύκλος Ομπρι (Aubrey Holes). Επίσης, στο κέντρο του “ναού” υπάρχουν 19 πέτρες (το λεγόμενο Πέταλο από Γαλαζόπετρες), αλλά το ίδιο πλήθος μικρών οπών υπάρχει σε δύο περιοχές του εσωτερικού σταυρού της μήτρας του Παλαικάστρου».

- Αν αυτό δεν αποτελεί σύμπτωση και πράγματι το Στόουνχεντζ ήταν μια «μεγέθυνση» της μήτρας του Παλαικάστρου, πώς αιτιολογείτε τη συσχέτιση των δύο πολιτισμών;

«Η κατασκευή του Στόουνχεντζ είχε αποδοθεί στους αρχαίους Κέλτες και στους Δρυίδες τους, αλλά τα ανασκαφικά ευρήματα τη χρονολογούν στη 2η χιλιετία π.Χ. Την εποχή του Χαλκού, οι γνωστοί πολιτισμοί που θα μπορούσαν να σχετισθούν με τέτοιον “ναό” θα ήταν οι μεσοποτάμιοι, ο αιγυπτιακός και ο κρητομυκηναϊκός. Ωστόσο τα μόνα κυκλικά κατασκευάσματα που έχουμε σε όλους αυτούς είναι οι τύμβοι των Μυκηνών (του 16ου αι. π.Χ.) _ που όμως είναι τάφοι και όχι ναοί _ και το... λεγόμενο “δαχτυλίδι του Μίνωα”. Στο δαχτυλίδι αυτό διακρίνουμε ένα κυκλοτερές κτίσμα στην κορυφή ενός λόφου, που περιβάλλεται από ορθόλιθους. Αν η κατασκευή αντιπροσώπευε ένα αστρονομικό παρατηρητήριο, θα μπορούσαμε να το συσχετίσουμε με την κυκλική δομή κατασκευής του Στόουνχεντζ. Ισως, τελικά, ο μινωικός πολιτισμός να είχε σχέση με τους “Υπερβόρειους” της Βρετανίας, όπως είχε γράψει ο Διόδωρος Σικελιώτης».

Τον αποχαιρέτισα «ζαλισμένος». Στον νου μου φτερούγιζαν εικόνες από τον στρογγυλό ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς και το «τέμενος Απόλλωνος μεγαλοπρεπές, σφαιροειδές τω σχήματι» των Υπερβορείων, που περιέγραφε ο Διόδωρος. Μα... από εκεί δεν ήρθε ο Αβαρις ο Υπερβόρειος που έγινε φίλος του Πυθαγόρα; Και ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, που περιέπλευσε το 331 π.Χ. τη Βρετανία και «υπολόγισε το μέγεθός της»... μήπως είχε έναν μινωικό υπολογιστή για να βρίσκει τη θέση του πλοίου του στην ομίχλη; Μύρια απίστευτα κατορθώματα της ναυτικής μαεστρίας Ελλήνων και Φοινίκων θα έβρισκαν την εξήγησή τους αν μια τέτοια «πολυπυξίδα» ήταν το μυστικό των καπετάνιων από την εποχή των Αργοναυτών ως εκείνη του Αρχιμήδη (212 π.Χ.). Σίγουρα ο Αρχιμήδης και οι σοφοί της Αλεξάνδρειας και της Ρόδου βρίσκονταν πίσω από τη μετεξέλιξή της στον «μηχανισμό των Αντικυθήρων», με όλη τη μικρομηχανική τελειότητα εκείνου. Αλλά αν η γνώση είχε τον σπόρο της στους Μινωίτες, τότε... μας μένουν πολλά ακόμη να ανακαλύψουμε για εκείνα που χάθηκαν στον ελληνικό Μεσαίωνα, στα χρόνια της κλιματικής αλλαγής, των σεισμών και των λιμών μετά τον Πόλεμο της Τροίας.

Κοίταξα στον ορίζοντα την Ακρόπολη με νέα μάτια: Αυτή η χώρα είναι τελικά ανεξάντλητη σε εκπλήξεις. Για την αποδοχή ή όχι της ερμηνείας του κ. Τσικριτσή μένει να αποφανθεί η επιστημονική κοινότητα. Αν τελικά ευσταθεί, ένας νέος πρόλογος θα έχει γραφτεί για την Ιστορία των Επιστημών, με κρητική υπογραφή!

Aριστερά, μία «αναστήλωση» της εικαζόμενης αρχικής μορφής του Stonehenge και δεξιά, η αντιπαραβολή των ερειπίων με τον μινωικό υπολογιστή


Πηγή: Το Βήμα

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2012/10/1500-minoan-computer.html#ixzz2AA2sbBf4

Τόλι Λέριος: Ένας Έλληνας στο facebook

Από: http://www.resetgreece.gr/el/2012/10/11/1918

anastasia | 11/10/2012 |

Μπορείς από την Ελλάδα να καταλήξεις να δουλεύεις στο facebook; Ο Τόλι Λέριος, μηχανολόγος του μεγαλύτερου παγκόσμιου κοινωνικού δικτύου λέει ότι μπορείς
Από που κατάγεστε;
«Κατάγομαι από την Αθήνα. Μεγάλωσα εδώ έως το 1989. Δεν είχαμε ένα χωριό να πάμε για το Πάσχα. Η οικογένεια της μητέρας μου βέβαια κατάγονταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, και ο πατέρας μου από τον Βόλο, αλλά αυτό ήταν πριν από πολλά χρόνια».
Πώς καταλήξατε στην Αμερική;
«Πήγαινα  λύκειο εδώ στην Ελλάδα και έκανα αιτήσεις σε πανεπιστήμια στην Αμερική για να πάρω κάποια υποτροφία. Με δέχτηκε στο Stanford. Αλλά και το MIT. Τελικά προτίμησα τον καλό καιρό της Καλιφόρνιας».
Αφού πήγατε στην Αμερική όλα ήρθαν εύκολα; Υπάρχει αυτό που ονομάζουν αμερικανικό Όνειρο;
«Ναι, ήρθαν σχετικά εύκολα. Όχι χωρίς σκληρή δουλειά βέβαια, πέρασα αμέτρητες νύχτες διαβάζοντας ως αργά, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να κάνω μαθήματα μουσικής, δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος. Το Αμερικανικό όνειρο εξακολουθεί να υπάρχει. Το κλειδί αυτού του ονείρου είναι ότι δεν έχει σημασία από που προέρχεσαι. Τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα σήμερα, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αλλά ακόμη μπορεί κανείς να βρει πολλές ευκαιρίες, ειδικά στον τομέα της πληροφορικής. Μάλιστα στον χώρο αυτό είναι δύσκολο να βρει κανείς κάποιον να προσλάβει, ειδικά αν είσαι γυναίκα, επειδή δεν υπάρχουν πολλές στον τομέα αυτόν. Συγκεκριμένα στο facebook υπάρχει μεγάλη ζήτηση, λόγω του ότι υπάρχουν και πολλές γυναίκες χρήστες».
Όταν αναφερόμαστε στην Ελλάδα, θα λέγαμε ότι σκοτώνουν τα όνειρα των παιδιών. Το κεφάλαιο, το επιχειρείν σε αυτή τη χώρα θεωρείται δαιμονισμένο.
«Πιστεύω ότι δεν είναι απλά πολιτικό θέμα, αλλά πιο βαθύ. Ξεκινάει από το σπίτι. Θα σας πω μια ιστορία. Τις προάλλες είδα μια φίλη, η οποία δούλευε στο δημόσιο, για να εκπληρώσει το όνειρο της μητέρας της. Ήταν πολύ δυστυχισμένη με τη δουλειά της και εντέλει την άφησε και ξεκίνησε έναν φούρνο. Μου έλεγε ότι σε όλη τη διάρκεια της προσπάθειας της η μητέρα της δεν την άφηνε ήσυχη και την αποδοκίμαζε διαρκώς. Εδώ ακριβώς  έγκειται το πρόβλημα. Η Ελλάδα επίσης ήταν για πολλά χρόνια σε μια φάση αβεβαιότητας. Η απειλή της Τουρκίας, ο Γιουγκοσλαβικός πόλεμος. Σε τέτοιες περιόδους είναι φυσικό να αναζητεί κάνεις κάποια σταθερότητα και δεν ρισκάρει. Αλλά η αλήθεια είναι, ειδικά αν είσαι νέος, ότι πρέπει να παίρνεις ρίσκα. Ένας άλλος παράγοντας είναι επίσης ότι εδώ στην Ελλάδα αν ρισκάρεις και αποτύχεις δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Ενώ στην Αμερική συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αν δεν έχεις αποτύχει, δεν σε εμπιστεύεται κανείς. Ας το δούμε σε σχέση με τα start ups. Για να ξεκινήσεις τη δική σου επιχείρηση υπάρχουν δύο τρόποι. Ή θα έχεις δικά σου χρήματα να επενδύσει, ή θα βρεις χρηματοδότες. Εδώ στην Ελλάδα αν αποτύχεις, δεν υπάρχουν άλλοι επενδυτές που θα σε στηρίξουν. Τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Στην Αμερική μπορείς να χρεοκοπήσεις και ξαναγεννηθείς».
Πιστεύετε ότι η Ελλάδα έχει τα μυαλά που χρειάζεται μια Silicon Valley; Ή ότι μπορεί να δημιουργήσει τη δική της Silicon Valley;
«Ναι πιστεύω ότι έχει. Η μόρφωση στην Ελλάδα είναι πολύ καλή, οι γονείς επιμένουν στην μόρφωση των παιδιών τους. Θέλουν να πάνε στο Πανεπιστήμιο. Ίσως και περισσότερο από ότι πρέπει πολλές φορές εις βάρος περισσότερης πρακτικής. Το ταλέντο υπάρχει και υπάρχει και καλή εκπαιδευτική βάση και κουλτούρα. Η ζύμη είναι εκεί. Μπορούν να δημιουργηθούν μικρές ομάδες και να δημιουργήσουν κάτι πρωτοποριακό. Αυτό συμβαίνει ήδη άλλωστε. Και το πτυχίο είναι πολύ σχετικό. Για παράδειγμα για να κάνεις αίτηση για δουλειά στο facebook, δεν χρειάζεται να έχεις πτυχίο. Αρκεί να έχεις αποδείξει ότι έχεις το ταλέντο να δουλέψεις εκεί. Να έχεις την εμπειρία, και καλές συστάσεις. Άλλωστε και ο ίδιος ο CEO μας δεν έχει πτυχίο».
Πως καταλήξατε στο facebook;
«To facebook δεν ήταν καθόλου η τυπική εταιρία στην οποία θα εργαζόμουν. Συνήθως μου αρέσει να χτίζω προγράμματα και εφαρμογές από το μηδέν. Όταν επικοινώνησε το facebook μαζί μου πριν από δύο χρόνια,  αναρωτήθηκα τι να θέλανε. Η σύσταση έγινε από έναν πρώην μαθητή μου από τη εποχή που δίδασκα όταν έκανα το διδακτορικό μου. Μου μίλησε λίγο για το facebook, και η κατάσταση είχε ως έξης. To facebook είχε μεγαλώσει τόσο γρήγορα, που μερικές απλές τεχνολογίες, και εφαρμογές δεν είχαν γίνει σωστά. Μια από αυτά είχε να κάνει με τις φωτογραφίες, και την αποθήκευση τους. Πέρασα βέβαια όλη την διαδικασία αξιολόγησης, 48 συνεχόμενες ώρες. Έτσι κατέληξα στο facebook».
Τι ακριβώς κάνετε στο facebook;
«Ξεκίνησα το δικό μου project που είχε να κάνει με τις εικόνες. Είχε δυο σκέλη. Το πρώτο σκέλος έχει να κάνει με την συμπίεση των φωτογραφιών χωρίς όμως να χάνουν την ποιότητα τους, πριν αποθηκευτούν στο facebook μόνιμα. Αν σκεφτεί κάνεις ότι καθημερινά αποθηκεύονται περισσότερες από 350 εκατομμύρια φωτογραφίες, το έργο αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ότι η κάθε φωτογραφία αποθηκεύονταν σε τρία διαφορετικά μεγέθη, γεγονός που δυσκόλευε πολύ τον σχεδιαστή που ήθελε να αλλάξει κάτι στις σελίδες του facebook. Επίσης αυτό δυσκόλευε πολύ επίσης τη χρήση του facebook από κινητό τηλέφωνο. Έφτιαξα λοιπόν μια εφαρμογή με την οποία ο καθένας μπορεί να ανεβάζει ότι μέγεθος φωτογραφίας θέλει, το οποίο αυτόματα τροποποιείται για να ανέβει στο facebook».
Πώς είναι λοιπόν να δουλεύει κάνεις για το facebook;
«Είναι σίγουρα μοναδικά, αλλά πρέπει να ομολογήσω επίσης ότι δεν είναι η μοναδική εταιρία που λειτουργεί έτσι στη Silicon Valley. Υπάρχουν πολλές εταιρίες, όπως η google για παράδειγμα, ή και άλλες μικρές εταιρίες, που έχουν αυτή την κουλτούρα. Στο facebook γενικά επικρατεί η αντίληψη ότι οι μηχανολόγοι είναι οι ροκ σταρ. Πρέπει λοιπόν να τους έχουμε χαρούμενους ώστε να μπορούν να είναι δημιουργικοί. Το φαγητό είναι δωρεάν. Υπάρχουν παντού εστιατόρια. Αλλά και μικρές κουζίνες, αν θέλω να φάω κάτι δεν χρειάζεται να βγω έξω. Γενικά ο χώρος εργασίας βασίζεται στην επικοινωνία, δεν υπάρχουν τοίχοι, επιτρέπεται η ανταλλαγή ιδεών. Δεν υπάρχουν γραφεία. Το νέο γραφείο που ετοιμάζει τώρα το facebook, είναι μια τεράστια αποθήκη, σαν στέγαστρο αεροπλάνων με τραπέζια τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο. Και αυτό έχει να κάνει με την αντίληψη του Μαρκ, ότι όλα είναι ανοιχτά, όλοι βοηθούμε ο ένας τον άλλον. Φυσικά το αρνητικό είναι ο θόρυβος..για αυτό και προσωπικά, εργάζομαι αρκετά από το σπίτι».
Πιστεύετε ότι το ίντερνετ θα φέρει τη λύση στην παγκόσμια κρίση. Υπάρχει για παράδειγμα ένα νέο νόμισμα στο διαδίκτυο, το οποίο βασίζεται μάλιστα σε ένα πολύ δημοκρατικό σύστημα.
«Ναι αλλά αν συμβεί κάτι τέτοιο, αν και ακούγεται ιδανικό, πώς θα μπορέσει το κράτος να φορολογήσει, πώς θα μπορέσει να δώσει χρήματα στους ανάπηρους, πως θα λειτουργήσει ο κόσμος; Θα υπάρξει αναρχία. Οπότε και αυτό ενέχει ρίσκο, όπως και το να αφήνεις τα πάντα στα χέρια του κράτους, όπως έγινε άλλωστε στην Ελλάδα, ενέχει ένα μεγάλο ρίσκο».
Πηγη: protagon.gr

ΕΛΛΑΣ ...

Μόνον εμείς απαξιώνουμε και καταστρέφουμε οτιδήποτε ελληνικό!!!

  

 Το σύμβολο του Boston College της Μασσαχουσέτης...
«αἰὲν ἀριστεύειν... καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν...» (Ιλιάς Ζ', στ. 208)
(Πάντα να αριστεύεις…και να είσαι ανώτερος από τους άλλους, και να μην ντροπιάζεις την γενιά των προγόνων σου...) 

 ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

«Διπλά βλέπουν αυτοί που γνωρίζουν γράμματα».

Η φωτογραφία απεικονίζει την είσοδο στο κτίριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου 

 «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ’ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»

«Μέντης Ἀγχιάλοιο δαίφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω. Νῦν δ’ ὧδε ξὺν νηὶ κατήλυθον ἠδ’ ἑτάροισιν πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ’ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους, ἐς Τεμέσην μετὰ χαλκόν, ἄγω δ’ αἴθωνα σίδηρον.» (Οδύσσεια, Α.180-184)

«πως είμαι γιος του Αγχίαλου πέτομαι του καστροπολεμάρχου Μέντη με λεν, κι οι καραβόχαροι Ταφιώτες μ᾿ έχουν ρήγα. Εδώ έχω φτάσει με τους συντρόφους στο πλοίο μου ταξιδεύω για τόπο αλλόγλωσσο, την Τέμεσα, στο πέλαο το κρασάτο, να δώσω σίδερο, χαλκό να πάρω πίσω.»

 Επιγραφή στη γέφυρα Eiserner Steg της Φρανκφούρτης, Γερμανία.

ΔΙΟΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΠΡΟΣ ΚΑΪΡΟ. Η ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΗΤΑΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.

ΜΙΑ ΑΙΧΜΗΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ.